هر اَز گآهی...^بوی صـمیمیت به مشامَم می رسد..
لبـــــــــــخندم را به رخ می کشمــــ..
اون جاست که تمآم دنیا مَحـو دیدنم میـشود
لطافت لبخند..چشمانی براق نشانه ی مَن است
زیرسایه ی یک درخت سبز!
من خدا را دارم....
اونجاست که میگم:
آهآی اونآیی که پشت سرم حرف می زنین!
.
.
.
♥عآشقــــــــــــتونم که اینقدر در گیر منین!♥